Pfff... wat is dat toch met de MNC en ik? Het lijkt wel een haat-liefde verhouding... ;-)

Wie mij kent weet dat ik helemaal opleef tijdens de wedstrijdjes in het kader van de MNC. Heerlijk vind ik het om met een paar dames van eigen niveau te strijden om een paar punten. Ik kan soms heerlijk fanatiek worden en ga ieder jaar weer voor het klassement. Het eerste jaar won ik hem vrij simpel, vorig jaar werd ik tweede... ik was totaal niet in vorm en werd overal gelost. Vreselijk frustrerend, de motivatie werd minder... maar door karakter wist ik iedere week een stapje verder te komen.

Dit jaar is mijn vorm er ook niet, maar de motivatie is er des te meer! Helaas trek ik blijkbaar bad karma aan, want dit jaar ziet de jury mij niet, of te laat, of zien het anders dan ik...;-). En tot overmaat van ramp mis ik (door de jury) dan vandaag ook nog eens de start... hahaha...

De start missen? Hoe doe je dat? Nou ik zal het uitleggen:
De complete groep staat klaar om te vertrekken, en er wordt verteld dat de dames weer als laatste vertrekken. Wij wachten dus, de masters vertrekken, de sportklasse vertrekt en op dat moment zegt iemand tegen Tiny (mijn ploeggenootje) dat er een speld van haar nummer los hangt. "Geen probleem", zeg ik, "die haal ik er wel even af". Want immers na de sportklasse starten de nieuwelingen en daarna wij pas...
Ik sta dus te friemelen aan haar speld, en hoor de jury roepen: de nieuwelingen mogen vertekken... en... de dames mogen meteen mee! Ik verschiet van kleur... laat Tiny verbouwereerd staan en probeer zo snel mogelijk op mijn fiets te springen. Helaas zijn de nieuwelingen, met de dames, er als gekken vandoor gegaan... Ik weet me snel naar de 42 km/u te trekken, maar zie het gat niet kleiner worden. Ik kijk achterom en zie Tiny komen. Ik ga door, omdat ik weet dat Tiny er wel bij komt.
Eenmaal samen trekken we een ronde lang flink door, terwijl we natuurlijk al wel wat mopperen tijdens het overnemen. Helaas komen we er niet bij en geven het uiteindelijk op. We gebaren wat naar de jury, die ons schaapachtig staat aan te kijken. Tsja, weg wedstrijd dus... pfff... wat een actie weer!

Ik besef me dat ondanks dat de actie van de jury wat onbeholpen was, ik zelf natuurlijk ook niet echt oplettend bezig was... Maar ja, ik ben al zo vaak gestart in de MNC, dat ik vrij rustig aan de start sta, omdat ik het startritme ken. Al jaren starten we los van de nieuwelingen, en als het wel een keer voorkomt dat we samen moeten starten, geeft de jury dat vooraf duidelijk aan.

Maar goed, Tiny en ik hebben flink doorgereden tot het grote peloton langskwam. Daarin was het lekker rijden, en aan het einde ben ik nog wel mee naar voor gereden om mee te sprinten. In de sprint werd ik derde.

Nu maar afwachten of de jury coulant is wegens de vreemde start, anders mis ik wat punten, omdat ik dan niet als derde maar als 1 na laatste geplaatst ga worden... :-(