Auteurs: Tiny & Miranda
De ochtend erna... we likken de wonden. Of nou ja... eigenlijk zijn er geen wonden.
Deze twee VeloVriendinnen zijn de 145 km lange Grensland-klassieker gaan fietsen en we beloofden met heroïsche verhalen terug te komen. Okay...echt heroïsch was het niet: geen regen, geen storm, geen kasseien, geen Flandriens, maar natuurlijk hebben we wel onze eigen echte heroïsche moment gekend...!

 

Hieronder een opsomming van dè heroïsche momenten van de dag:

• Een lekke band heel stoer en snel verwisseld zonder bandafnemers (en alle 30 aangeboden hulphandjes afgeslagen!).
• Regenjasje en spatbordje heel de dag mee gezeuld (extra krachttraining...!).
• Ademnood (bij het nadoen van een blatend schaap in een steile klim).
• Levend verbranden (tsja 6 uur lang voor het eerst in korte broek en korte mouwen in de volle zon was niet zo bevorderlijk voor de witte ledematen van Miranda...).
• Complimentjes lief lachend aannemen en hopen dat die man die je net voorbij bent gereden in de klim je gehijg niet hoort (natuurlijk houden we de schijn op dat het voor "de dames die rijden alsof ze in Oostenrijk wonen" echt heel makkelijk gaat!).
• Afdalen met 60 km/u, slalommend tussen de mannen door (okay...beetje overdreven, maar Tiny, de daler, heeft heel wat mannen het nakijken gegeven...).
• Buik inhouden, lief lachen en tegelijkertijd staand klimmen voor de camera (waarna je erachter komt dat het een natuurfotograaf was en niet de fotograaf van de tocht...).
• Onweer, hagel, overstroomd wegdek en file onderweg naar huis, maar gelukkig droog in de auto.

Kortom: zeer geslaagde dag, volgend jaar met meer VeloVriend(inn)en?!

De cijfers:
142.8 km
5:58 uur op de fiets
1800 hoogtemeters
3250 caloriën verbrand
En de route (gevonden via Google, thanks erikoomen)

P.s. het echte fotomoment hebben we gelukkig niet gemist... we hopen snel de foto te krijgen...!