Zaterdag 3 september stond voor mij de belangrijkste tijdrit van het seizoen op het programma, namelijk het NK tijdrijden voor vrije renners op Texel.
Ik had er al een paar maanden naar toe geleefd en ook aan de voorbereiding kon het niet liggen.

De week ervoor al het weer in de gaten gehouden en wat bleek? Het werd mooi weer... gelukkig maar want ik had daar niet meer op gerekend deze zomer. Ook de wind was niet al te sterk, windkracht 3, dat moest toch goed komen?

Ik had de startlijst al gezien en dus ook gezien dat er best een paar goeie concurrenten waren. Dit mocht de pret niet drukken, ik ging er voor en meer dan m'n best kon ik niet doen. Ik heb het parcours verkend met de auto en daarna nog een keer op de fiets. Tja die wind was toch echt wel lastig op de terugweg! Daarna goed warm gefietst op de roller en toen naar de start.

Nou daar stond ik dan, iets toch wel zenuwachtig, zou ik dit jaar misschien wel die trui mee mogen nemen?

De heenweg ging super goed, kon mijn snelheid goed constant op 46 á 47 km/u houden. Helaas werd ik al snel ingehaald door de man achter mij. Het blijft niet leuk om ingehaald te worden, maar nu had ik wel even een richtpunt voor me, al was hij toch best snel uit het zicht. Bij het keerpunt was mijn gemiddelde 46,5 km/u. Dat zag er goed uit, maar ik wist dat het nu heel zwaar ging worden, zeker omdat ik niet zo sterk tegen de wind in ben! Mijn tellertje heb ik altijd op km/u staan maar die heb ik toen maar even op rittijd gezet want m'n gemiddelde ging wel heel hard naar beneden.

Toch kon ik ook de terugweg m'n ritme goed vasthouden. Na het keerpunt had ik al vrij snel de man voor mij ingehaald, inhalen geeft je toch vleugels lijkt het wel (ja zelfs tegen de wind in). Maar al gauw zag ik nóg iemand voor me rijden, dat was de man die 2 minuten voor mij was gestart. Ook deze inhaalactie gaf me even vleugels. Onderweg nog een paar keer flink opgejut door Jan (die daar ook ergens rond fietste). Wat was ik blij toen ik die gele tent in de verte zag! Ik had niet veel meer over maar wat ik over had gooide ik er nog even uit. Helemaal stuk kwam ik over de streep. Mijn streven was podium rijden en sneller rijden dan vorig jaar. Ik wist namelijk eigenlijk al wel dat ik niet zou winnen omdat er 1 hele sterke dame aan de start stond.

Weer op adem kwam ik Jan tegen. Het eerste wat hij zei was dat ik dik een minuut sneller had gereden dan vorig jaar! Joepie dat was dus 1 doel dat ik had gehaald. Ik had 44.14 en vorig jaar 45.53. Op het moment dat ik dat hoorde was ik 1ste maar die sterke dame moest nog binnenkomen. Nou toen wist ik dus ook dat ik op het podium stond... yes ook dat doel dus gehaald! Dik tevreden dus.

Tuurlijk wel jammer dat ik niet gewonnen had, maar ik wist van tevoren dat dat heel moeilijk zou worden. Toch had ik een mooie 2de plek met een tijd van 44.14 en dus het mooie gemiddelde van 38,66 km/u, echt heel blij mee, wie had dat gedacht.
Het was een super leuke en gezellige dag. Op naar volgend jaar, we gaan er weer hard voor trainen en... wie weet mag ik dan wel op het hoogste treetje staan :-)!